ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളോടെയാണു് ചെറുപ്രായത്തില് എഴുത്തു തുടങ്ങിയതു്.
പ്രശസ്തിയായിരുന്നു പ്രധാനം. കഥകള് ഏതെങ്കിലും ആഴ്ചപതിപ്പിലോ മറ്റോ അച്ചടിച്ചു വന്നാല് മതി. വിശേഷാല്പ്രതിയിലാണ് വരുന്നതെങ്കില് അത്യുത്തമം. അങ്ങിനെ കുറേ കഴിയുമ്പോള് ഒരു കഥാസമാഹാരം. ഒരു നോവല്. സ്വതന്ത്രപുസ്തകം.
ചില്ലറമോഹങ്ങളൊന്നുമില്ല. എന്നു വച്ചാല് ചില്ലറ തടയണം എന്ന മോഹത്തോടെ എഴുതിയിട്ടില്ല.
ഏതായാലും വാരിക എഡിറ്റര്മാര്ക്ക് മിഥ്യകളൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒന്നുകില് അവര്ക്ക് കഥ മനസ്സിലായിട്ടില്ല. അല്ലെങ്കില് അതിന്റെ നിലവാരം കൂടുതലാണു്. രണ്ടായാലും അയച്ചുകൊടുത്ത കഥകളൊക്കെ ശീതനിദ്രയില് തുടര്ന്നതല്ലാതെ വായനക്കാര്ക്ക് വായിക്കാന് ഭാഗ്യമുണ്ടായില്ല. സുകൃതക്ഷയം!
തുടര്ന്നു് ഇടക്കൊക്കെ എഴുതിയിരുന്നെങ്കിലും പുറത്തെടുക്കാതെ കഥകള് ഒളിപ്പിച്ചുവച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു; ബ്ലോഗുകള് കാണുംവരെ.
ബ്ലോഗിംഗ്! അറിയുംതോറും അകലംകൂടുന്ന ഐറ്റം എന്നൊക്കെ ഡയലോഗ് കാച്ചിയാലും സംഭവം ഒരു പ്രതീക്ഷ തന്നെയാണു്. പ്രസാധകരെ കിട്ടാത്ത, സര്ഗ്ഗപ്രതിഭ നാലാളെ അറിയിക്കാന് വെമ്പുന്ന എന്നെപ്പോലെയുള്ളവര്ക്കുള്ള വാഗ്ദത്ത ഭൂമി.
ബ്ലോഗിങ്ങിന്റെ സാങ്കേതികതലങ്ങള് പഠിച്ചു. കാര്യം നിസ്സാരം. നമ്മള് ഒരു കഥ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവര് അതുവായിച്ച് അഭിപ്രയമിടുന്നു. സാമാന്യം നല്ല വായനക്കാര് ഓരോ ബ്ലോഗനും ബ്ലോഗിയും അവകാശപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പലരുടേയും ബ്ലോഗില് കമന്റിടാന് ആളുകള് തമ്മിലടി! കമന്റിയവര് തമ്മില് വാദപ്രതിവാദങ്ങള്. പരിഭവങ്ങള്. അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങള്. കഥാകൃത്തിന് പ്രശസ്തി. പലരും പോസ്റ്റുകള് ഈ-മെയിലില് പലര്ക്കും അയച്ചുകൊടുക്കുന്നു. പലതും പുസ്തകരൂപത്തിലിറങ്ങുന്നു. ശ്ശൊ! ആനന്ദലബ്ധിക്കിനിയെന്തെങ്കിലും വേണോ?
പണ്ടെഴുതിവച്ചിരുന്ന കഥകള് പതുക്കെ ബ്ലോഗിലിടാന് തുടങ്ങി. ആദ്യം ഒരെണ്ണമിട്ടു. കൊല്ലങ്ങള് മുന്പു ഗവര്ണ്മെന്റ് ഇന്ധനവില കുത്തനെ കൂട്ടിയപ്പോള് ആക്ഷേപഹാസ്യമായി എഴുതിയതു്. ഇന്നും പ്രസക്തമെന്നെനിക്കു് തോന്നിയ ഒരു കഥ. നാനാദിക്കില് നിന്നും അഭിനന്ദനപ്രവാഹം പ്രതീക്ഷിച്ചു് ഞാന് ഓരോമണിക്കൂര് കൂടുമ്പോഴും ബ്ലോഗ് പോയിനോക്കും. ഒരുത്തനും നോക്കിയതായി തോന്നിയില്ല!
ദിവസം പോകുംതോറും ആശ നശിച്ചു. പിന്നെപ്പിന്നെ, ആദ്യത്തെ പോസ്റ്റല്ലെ, ആളുകള് അറിഞ്ഞുവരുമ്പോള് പതുക്കെ പ്രശസ്തികിട്ടും എന്നുകരുതി. അങ്ങിനെയാണു് പണ്ടു് ഞാന് പറഞ്ഞ് കയ്യടിനേടിയ കഥ രണ്ടാം പോസ്റ്റാക്കാന് തീരുമാനിച്ചതു്.
പണ്ടു് എന്റെ ഫ്രണ്ട് പ്രമോദ് അവന്റെ കസിന് രമ്യയെ യാത്രയാക്കാന് പോകുന്നവഴി എന്നേയും കൂട്ടി. അന്നൊരു നേരമ്പോക്കിനു ഞാനവതരിപ്പിച്ച കഥകേട്ടു് രമ്യക്കു് ചിരിയടക്കാനായില്ലത്രെ! തൃശ്ശൂര് മുതല് ആലുവവരെയുള്ള ദൂരം കഥ ഓര്ത്തോര്ത്ത് ചിരിച്ച് യാത്രചെയ്ത രമ്യയെ "മരുന്നു കഴിക്കാന് മറന്നതാണോ ചൂട് ഉച്ചക്ക് കൂടിയതാണൊ?" എന്ന് വര്ണ്യത്തിലാശങ്കയോടെ ചിലര് നോക്കിയത്രെ. ഇപ്പോഴും എന്നെക്കാണുമ്പോള് രമ്യക്കു് ചിരിവരും. കഥയുടെ ഒരു പവറ്!
ആ കഥയാണു് "വരാനുള്ളതു്" എന്നപേരിലിറക്കിയതു്.
അതിനു കുറച്ചു് കമന്റുകള് വന്നു. 2-3 എണ്ണം. നോക്കുമ്പോള് അതൊക്കെ എന്റെ അഭ്യുദയകാംക്ഷികളായ ബന്ധുക്കളുടെയാ. സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും മറ്റാരും കണ്ടില്ലല്ലോ എന്ന സങ്കടം പിന്നേയും ബാക്കി.
തുടര്ന്നാണു് ബ്ലോഗുകളുടെ ഒരു പ്രായോഗികവശം ഞാനവലോകനം ചെയ്തത്. ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി. ബ്ലോഗ് പുലികള് കുറേപ്പേര് ഗള്ഫിലാണു്. അവര് ബ്ലോഗുകള് പരതുമ്പോള് പെട്ടെന്നു കിട്ടുവാനായി അവരുടെ അവധിദിവസം നോക്കി അവരുണരുന്ന സമയത്തായി പിന്നെ ബ്ലോഗില് പോസ്റ്റിടല്! സംശയം എന്ന കഥ കുറച്ചുപേരൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചു.
ഇതിനിടയില് എന്റെ പേരൊന്നു് പ്രശസ്തമാക്കാന് അനവധി ബ്ലോഗുകള് കയറിയിറങ്ങി മനസ്സില് പിടിച്ചവക്കൊക്കെ ഞാന് കമന്റിടാന് തുടങ്ങി. ഇനി പോസ്റ്റിട്ടവരോ കമന്റു വായിക്കുന്നവരൊ "ഇവനാരെടാ ചിതല്?" എന്നന്വേഷിച്ച് വരാതിരിക്കില്ല എന്ന വിശ്വാസമായിരുന്നു. അങ്ങിനെ കഷ്ടപ്പെട്ടു് (ഞാനും കുറേ സഹായിച്ച്) ഒരു 10 കമന്റ് കിട്ടി. ഇരട്ടസംഖ്യ!
അപ്പോഴും ഞാനാഗ്രഹിച്ച പ്രശസ്തിയങ്ങോട്ട് വരുന്നില്ല. ഒടുക്കം ഏതെങ്കിലും പുലികളുടെ ശിഷ്യത്വം സ്വീകരിക്കാണോ എന്നാലോചിച്ചു.
നാട്ടില് അയല്ക്കാരനായ രാമന് ആശാരിയാണെങ്കിലും വീട്ടില് കമ്പ്യൂട്ടറുണ്ടു്. നേരിട്ട് ബ്ലോഗെഴുതാറില്ലെങ്കിലും പല പ്രമുഖ ബ്ലോഗര്മാരും അവന്റെ സുഹൃത്തുക്കളുമാണ് (ഞാനടക്കം). വാസ്തുപരമായ ബ്ലോഗുകളാണു് അവനധികവും നോക്കുക.
നാട്ടിലുള്ളപ്പോള് ഒരുദിവസം ഉച്ചക്ക് അവന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു.
"എന്തൂട്ടാണ്ടാ ഈ വഴിക്ക്?" രാമന് കട്ടിളക്ക് ചിന്തേരിടുകയാണ്.
"ഡാ, ഞാന് ബ്ലോഗ് തുടങ്ങീന്ന് നിനക്കറിയാലോ. പക്ഷെ വിചാരിച്ചോണം കമന്റ് കിട്ടുന്നില്ല. ന്തൂട്ടാ ചെയ്യാ?"
രാമന് ചിന്തേരിടല് നിര്ത്തി. "ങ്ട്" ന്ന് തലയാട്ടി അടുത്തേക്കു വിളിച്ചു. തുടര്ന്ന് ബ്ലോഗ്രഹസ്യം എനിക്ക് പകര്ന്നു.
"ഡാ, ബ്ലോഗ്ല് കമന്റ് കിട്ടാന് ഒന്നേ ചെയ്യണ്ടു. ഇടുന്ന പോസ്റ്റ് നല്ല സ്റ്റാന്ഡര്ഡ്ണ്ടെങ്കില് കമന്റ് തന്നെ വരും!"
ചവിട്ടി അവന്റെ നടുവൊടിച്ച് വധശ്രമത്തിനു് ജയിലില് പോണോ കാഷായമുടുത്തു് കാശിക്കുപോണോ എന്ന് ആലോചിച്ച് നിന്നപ്പോള് സൈക്കിളിന്റെ പഞ്ചറൊട്ടിക്കാന് അവന് പുറത്തേക്കുപോയി.
എന്നാലിനി ആപ്പീസിലുള്ളവരെ കയ്യിലെടുക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചു.
എന്റെ തൊട്ടടുത്തിരിക്കുന്നത് ഒരു തിരുവനന്തപുരത്തുകാരിയാണു്. പാവം. എന്നും 12 മണിക്കൂറെങ്കിലും പണിയെടുക്കും. പണിയെടുത്തു നടുവൊടിഞ്ഞെന്നു് പലരോടും ഫോണില് പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇങ്ങിനെ പണിയെടുക്കരുതെന്ന് ഞാന് ഉപദേശിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
ആ കുട്ടിയെ പതുക്കെ അനുഭാവിയാക്കണമെന്ന് ഞാന് തീരുമാനിക്കുന്നു. ജോലിചെയ്ത് തളര്ന്നിരിക്കുന്ന ഒരു വൈകുന്നേരം ഞാനാ കുട്ടിയെ സമീപിച്ചു.
"എന്തേയ് ജോലി വളരെ അധികാ?" തുടര്ന്ന് ജോലിയെപ്പറ്റി അരമുക്കാല് മണിക്കൂര് പ്രഭാഷണം. ഒടുവില് ഞാനെന്റെ ബ്ലോഗിനെപ്പറ്റി പറഞ്ഞു.
"ജോലിചെയ്ത് ബോര് അടിച്ചിരിക്കുമ്പൊ വായിച്ചാല്മതി. ചിലപ്പൊ ഒരശ്വാസമായേക്കും"
കണ്ണുകള് വിടര്ത്തി ആകുട്ടി മറുചോദ്യം ചോദിച്ചു.
"അപ്പൊ ബ്ലോഗ് വായിച്ച് ബോര് അടിച്ചാല് എന്തുചെയ്യണം?"
അതും ചീറ്റി.
ഒപ്പം ഊണുകഴിക്കാന് വരാറുള്ള, കാമ്പസ്സിലുള്ള അമുല് ഐസ്ക്രീം പാര്ലറിനു് ഒരു സ്ഥിരവാഗ്ദാനമായ അമൂല്യയെ സമീപിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും പോസ്റ്റുകളുടെ എണ്ണം അഞ്ചായിരുന്നു.
ബ്ലോഗ് വായിച്ച അന്നുച്ചക്ക് അമൂല്യ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വന്നു.
"എടാ, നിന്റെ പോസ്റ്റ് വായിച്ചു - റാഗിംഗ് പാരയായപ്പോള്. പക്ഷെ ഇഷ്ടായത് പോസ്റ്റില് നീ കൊടുത്തിരുന്ന ആ രണ്ട് ലിങ്കില്ലെ? ആ പോസ്റ്റുകളായിരുന്നു കിടിലന്"
ദൈവമെ, എന്തൊരു പരീക്ഷണം?
പെണ്ണുങ്ങള് വിശ്വസിക്കാന് കൊള്ളാത്തവരാണെന്ന് കരുതി അടുത്തത് പഞ്ചുണ്ണിയെ പിടിച്ചു. മൂപ്പര് സാത്വികനാ.
"വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രായം പറയാം"
"വേണ്ട. അഭിപ്രായം കമന്റ് രൂപത്തിലിട്ടാല് മതി"
"ഓഹൊ, പറഞ്ഞ് കമന്റിടീക്കുകയൊ? എങ്കില് കമെന്റില് പലതും വരുംട്ടൊ! കമെന്റിടണംന്ന് തീര്ച്ചയാ?"
"വേണ്ട. ഇത്രയും മതി"
കേട്ടുനിന്ന അമൂല്യ ചോദിച്ചു:
"അല്ലെടാ, നിനക്കുതന്നെ ഒരു 4-5 ഐ.ഡി. ഉണ്ടാക്കി നിന്റെ പോസ്റ്റില് കമെന്റിട്ടാല് പോരെ?"
ഹും! അതിനല്ലെ ഇത്രേം ബുദ്ധിമുട്ടി കഥയെഴുതിയത്?
ആകെ നിരാശ ബാധിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണു് പുതിയ ഒരുത്തന് രംഗപ്രവേശം ചെയ്തത്.
സുമുഖന്. ശുഭ്രവസ്ത്രധാരി. പാവം. വെറുതെ മണ്ണുംചാരി നില്ക്കുന്ന ടൈപ്. സര്വോപരി മലയാളി. ടീമിലെ പുതിയ അംഗമാണു്.
കിട്ടിയപാടെ കോണ്ഫറന്സ് റൂമില് കൊണ്ടിരുത്തി. വിശേഷങ്ങള് ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. ബ്രാഹ്മണനാ. ജോലിസംബന്ധമായ ചര്ച്ചകള്ക്കൊടുവില് പതുക്കെ എന്റെ കാര്യത്തിലേക്കു് കടന്നു. ഒരു ഓപണിങ്ങ് വേണമല്ലോ.
"ഒഴിവുസമയത്ത് എന്തുചെയ്യും? ബ്ലോഗുകളൊക്കെ നോക്കാറുണ്ടോ?"
"സാര്! സ്ഥിരമായി നോക്കാറുണ്ട്!"
ഞാനൊന്ന് ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു. അടുത്തവാക്യം അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനു തയ്യാറെടുത്തപ്പൊഴേക്ക് അവന് തുടര്ന്നു.
"സാര്! അത് മാത്രമല്ല, ഞാന് ബ്ലോഗ് എഴുതാറുമുണ്ട്. ഇതുവരെ ഒരു പത്തിരുപത്തിരണ്ട് പോസ്റ്റിട്ടിട്ടുമുണ്ട്. ശരാശരി ഒരു 30-35 കമന്റ് വീതം കിട്ടും. സാധിച്ചാല് ചിലപോസ്റ്റുകള് ചേര്ത്ത് പുസ്തകരൂപത്തിലിറക്കണമെന്നുണ്ട്. സാര്! സാര്? എന്താ ആലോചിക്കുന്നത്?"
അവനോട് പൊയ്ക്കൊള്ളാന് കണ്ണുകൊണ്ടാംഗ്യം കാണിച്ച് താടിക്ക് കയ്യുംകൊടുത്തു് കുറച്ചുനേരം അവിടെയിരുന്നു. വെറുതെ. പ്രത്യേകിച്ചിനി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലല്ലൊ.
Tuesday, November 3, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
45 comments:
Hahaha...enthaayaalum commentukal kittaan serikkum prayathnichittundu.....in real life!!!
nee ithrayum paranjathu kondu njan ennte commnets parayam....
NO COMMENTS ... LOL :)
ini serikkulla comment parayam.... ente cousin Ramya aaluva vare chiricha katha sathyam thanne. Pakshe nee oru pradhana kaaryam budhipoorvam parayan vittu. ramya nee paranja katha orthalla chirichathu marichu ninte pookunnam stationile kathakali polathe prakadanam kandittanu....
പേടിക്കണ്ടെടാ കുട്ടാ. പണ്ടു നീ കമന്റടിച്ച വല്ലവരുടെയും ശാപമായിരിക്കും. അമ്മാമന്മാർക്കൊക്കെ വല്ല വഴിപാടും ചെയ്താൽ ശാപമോക്ഷം കിട്ടും.
Comments kittan vendi "Abhyastha vidyanaya" thankal itra padu pedenda karyam undo? Oru nalla pomvazhi njan paranju tharam.. Nere poyi Trissuril oru internet cafe thurakkuka..Athinte munnil oru board vaykkuka.. "Varuvin, browse cheyyuvin, Samthripthi adayuvin athum sowjanyamayi...Pokumpol karmafalathil cheria oru comment ittal matram mathi.. "...Pinne ithokke cheyyunnathu kollam,, chirichu kondu nilkkunna photo onnum boardil pathippichekkaruthu.. Aaa area il ulla cafe yilekku polum alukal thirinju nokkathakum!!!!!!!
Pinne avatharana reethi nannayittundu..Arum chirichu pokum..:)
Kollammmm............. orupadu prayathnichirikkunnu paavam.....
amul icecream parlour nu vagdanamaya amulya ye onnu parichayapeduthi tharumo???
Ente Priyappetta Peen,
Ithilonnum thalararuthu.... Elladathum undaavum paarakal..Athu Blog ilum undennu urappayeello...
Enthayalum oru Blog thudangan alochichathu soukaryapoorvam vendennu vechu...
SAMBHAVAM ADIPOLI..... THUDARNNUM EZHUTHUKA....
Adding my comment also.
Ithoru 19th adavaanu aasaanae !!
Okay. Again I have added my comment. As agreed, next treat at TGI Friday.
phalam nokkathe karmam cheyyoo.. appo ommentukal thaniye varum kutti..
enthayalum ee post ishtappettutto..
ഇത്രയും വിദ്യകള് നോക്കിയ സ്ഥിതിക്ക് ഞാന് ഒരു വിദ്യ കൂടി പറഞ്ഞു തരാം...മറ്റുള്ളവരെ അംഗീകരിക്കാന് ഇത്രയും മടിയുള്ള നമ്മുടെ നാട്ടുകാരുടെ അടുത്ത് അത് മാത്രമേ രക്ഷയുള്ളൂ...വിജയം ഗാരന്ടീ ...കമന്റ് ഇടുന്നവരുടെ പേരുകള് നറുക്കെടുത്തു ഒരാള്ക്ക് ഒരുപല്ലി മുട്ടായിയെന്കിലും സമ്മാനം നല്കുമെന്ന്
വാഗ്ദാനം ചെയ്തു നോക്കൂ ...അടുത്ത നിമിഷം മുതല് ഗ്രഹണി പിള്ളേര് ചക്കക്കൂട്ടം കണ്ട പോലെ നാടുകാര് പറന്നു വന്നു താങ്കളുടെ പോസ്റ്റില് കമന്റ് ഇടും ഇടും..പിന്നെ സമ്മാനം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു എന്ന് വച്ച് അത് നല്കണം എന്നൊന്നും ഇല്ല... അവരതൊന്നും അന്വേഷിക്കാനെ പോകുന്നില്ല...തോര്ത്ത് മുണ്ട് വാങ്ങുന്നവന് BMW നല്കുന്ന അതെ തന്ത്രം...പരീക്ഷിച്ചു നോക്കൂ...all the best...
Jokes apart...post is good!
Praveene....ithu kalakki....njan chirichu chirichu manal kappi...(ivide mannu illallo)...
anyway you succeed to cross the double digit mark already
pinne to increase the readership, add more friends to Orkut and update status statement on a routine basis...I am sure, after 2-3 blogs later, you would have more readers and comments....
ഹ ഹ..വിഷമിക്കണ്ടാട്ടോ...മുട്ടുവിന് തുറക്കപ്പെടും എന്നാണല്ലോ...ദാ ...ഞാനിതാ വന്നുല്ലോ..കമന്റാന്..ഇനീം വരാം...
ഇതാ..വന്നിരിക്കുന്നു..ഭായിയുടെ വക കമന്റ്..
സന്തോഷമായില്ലേ...? ധൈര്യപ്പെടാതിരിക്കൂ..
ബ്ലോഗനാര്കാവിലമ്മക്ക് ഒരു വഴിപാട് നേര്ന്നുനോക്കൂ..ചിലപ്പോള് ഫലം കണ്ടേക്കും!!
അതൊക്കെ പോകട്ടെ എഴുത്ത് കലക്കീ..
ഇഷ്ടപെട്ടു..ഈ തീമില് ഞാനൊന്ന് എഴുതാനിരുന്നതാണ്...ഇനി വേണ്ട..:-)
പോരട്ടെ നംബരുകള്..വായിക്കാനും കമന്റടിക്കാനും ഇവിടെ ഞങളൊക്കെയില്ലേ...
ഭാവുകങള്!!!
കഴിവുണ്ട്,എഴുതിക്കോളൂ ട്ടോ...കമന്റുകള് വരും..
veroru vazhy enikkaro upadeshichirunnu.
Peru matti valla sundariyenno matto aakkoo.
Enthayalum this was your best post. Words will have max power when they come from the heart.
Ningalude athmarthamaaya vakkukal ee postine sukhamulla anubhavamakki.
Prathyekichu blog ezhuthunna nalloru shadamanam perkkum ee prathisandhi undavarundalllo.
See you again
idu ingane oru kadha aayadu kondu commebts idaam.. Pakshe adutha kadhakku comments kittan enthu cheyyam...
Oru suggestion... Oro 5 kadhaku shesham "comments ne sambhandichu oru Kadha post cheyyoo.. Koodudal comments kittum..
kollam... Mosamayittilla...
Good One...Saathvikan...i liked it :)
തല്ക്കാലം ഇതു പോരേ?...:)
ബ്ലൊഗ്ഗർമ്മാരുടെ പൊതുവായ ദു:ഖം.
ചിതലരിക്കാത്ത ഹൃദയത്തിൽ നിന്നുമെന്നും ശക്തമായ രചനകൾ പിറക്കട്ടെ...ആശംസകൾ
ഹാവു! നീട്ടിവലിച്ച് 25 കമന്റ് ആയി!
കമെന്റിട്ട എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി! എനിക്കു മനസ്സില് അത്രയും വിഷമം തോന്നിയതുകൊണ്ടാ ഈ പോസ്റ്റ് ജനിച്ചത്. നിങ്ങളുടെ പ്രോത്സാഹനമുണ്ടെങ്കില് ഇനിയും ഞാന് എഴുതാം.
oru soothramundu.
oru kqamandinu pathu roopa.varu varu kadannu varoooo......
hehe nalla rasamundu.saramillanne
prasasthanayalum illenkilum namukkoru pusthakamirakkam..
സുഹൃത്തെ വളരെ നന്നായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു.പലപ്പോഴും ഒരിക്കൽ ഇതൊക്കെ എന്റെ തന്നെ വിചാരങ്ങളായിരുന്നല്ലോ എന്നു തോന്നിപോയി..എങ്കിലും ചില അഭിപ്രായ ഭേദങ്ങളുണ്ട്..സൌകര്യപൂർവ്വം പിന്നെയെഴുതാം..പിന്നെ,മുൻ പോസ്റ്റിലെ ജയകൃഷണന്റെ കഥയും വളരെ ഇഷ്ടമായി
"Success is a journey, not a destination. The doing is more important than the outcome."
So Keep Doing...:)
Assalayitundu mone.
അഭിനന്ദനങ്ങള്.........!
ബ്ലോഗനയിലെത്തിയല്ലോ..
പോസ്റ്റ് അതിലാണ് വായിച്ചത്.. നന്നായിട്ടുണ്ട് കേട്ടൊ.
വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് . ഇനിയും എഴുതുക
മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പിലെ ബ്ലോഗന-യിലൂടെ താങ്കളുടെ മാനസിക പിരിമുറുക്കങ്ങള് അറിയാന് കഴിഞ്ഞു ....എന്തായാലും , ബ്ലോഗ് രചയിതാക്കളുടെ മിക്കവരുടെയും 'മാനസിക വിഭ്രാന്തി' ആണ് താങ്കള് അതിലൂടെ വരച്ചുകാട്ടിയത്...വായനക്കാര്ക്ക് അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുന്നതുപോലെ തന്നെ , കഠിനമായ കഷ്ടപ്പാടും ബുദ്ധിമുട്ടുകളും രചയിതാക്കള്ക്കും ഉണ്ടെന്നു അങ്ങ്, ലോകത്തിന്റെ മുന്നില് വെളിപ്പടുത്തിയല്ലോ...അതുമതി ദൈവാനുഗ്രഹം കിട്ടാന്.....ഒരു കമന്റ് ഇടാന് പോലും ദയ കാണിക്കാത്ത ഈ വായനക്കാര്ക്ക് ഇനി എന്നാണു ഒരല്പം കരുണ ഉണ്ടാകുക....???? ബ്ലോഗ് എഴുതി..എഴുതി.. ഒരു കമന്റ് പോലും കിട്ടാതെ.. നിരാശമൂത്ത് ...മനസിന്റെ സമനില തെറ്റി...ഒരുകൂട്ടം ഭ്രാന്തന്മാരും ഭ്രാന്തികളും ഈ സമൂഹത്തില് ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞാല് ആരാണ് അതിന് ഉത്തരവാദികള്....????//
പ്രതികരിക്കുക...ശക്തമായി പ്രതികരിക്കുക ....
ചേട്ടാ, ബ്ലോഗന വായിച്ചു,അല്ലെങ്കില് ഞാന് ഈ വഴിയിലേ എത്തില്ലായിരുന്നു.എന്തായാലും അച്ചടിമാധ്യമങ്ങളില് രചന വരുക എന്ന സ്വപ്നം ഇപ്പോള് പൂവണിഞ്ഞല്ലോ! തുടര്ന്നും എഴുതുക.
sathyam paranjal adyamayanu oru blog rachana vayikkunnathu.mathrubhoomiyil vayichappol thangaloru rasikananennu thonni.udan thanne thangalude 'karmafala'thil keri oru abhinandanam ariyikkamennu karuthi.nalla humour sense thangalkkundu.mathrubhoomiyile narmabhoomiyilezhuthunna harikumarinteyum, script writer krishna poojappurayudeyumokke sailiyairunnu ithil enikku kanan kazhinjathu.enthayalum hasya sahithyarangath thangalkku oru bhaviyundu. nanmakal nernnukondu.......
sasneham
CARTOONIST
DILEEP THIRUVATTAR
chetaa.. thankal oru puliyayi maariyirikkunnu. tipsinu nandi. thudakkakkaranaanu. sishyathvam tharanam...
abhilash
hellon... njan bloganayil vayichu... njanum blogum aayittulla bandham bloganayilude matramanu... nannayittundu... eniku engane rasakaramayi ezhutnuunavare valya bahumanama... kodakarapuranam book aayi erangiyappol vayichirunnu... kooduthal parayan matram vivaram enikkilla... ennenkilum orikal njan blogger aavum... santhosham.... keep writing... best wishes....
താന് ആളു കൊള്ളാം, ഒറ്റയടിക്ക് രണ്ട് കാര്യങ്ങള് സാധിച്ച് കളഞ്ഞല്ലോ. ബ്ലോഗില് കമന്റ് കൊതിച്ച താന് പ്രിന്റ്മീഡിയയെയും ആരാധകരാക്കിക്കളഞ്ഞല്ലോ....! ബ്ലോഗനയിലാണ് വായിച്ചത്. കമന്റിടാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഭാവുകങ്ങള്...!
താന് ആളു കൊള്ളാം, ഒറ്റയടിക്ക് രണ്ട് കാര്യങ്ങള് സാധിച്ച് കളഞ്ഞല്ലോ. ബ്ലോഗില് കമന്റ് കൊതിച്ച താന് പ്രിന്റ്മീഡിയയെയും ആരാധകരാക്കിക്കളഞ്ഞല്ലോ....! ബ്ലോഗനയിലാണ് വായിച്ചത്. കമന്റിടാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഭാവുകങ്ങള്...! ബ്ലോഗിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഒരു ചിരി......!
കൊള്ളാം “കമ്മെന്റെ സമ്പാദിക്കാനുള്ള വഴികൾ“ എന്ന പേരിൽ ഒരു പുസ്തകം എഴുതാം.ഇപ്പോൾ താങ്കളുടെ ദുഖം മാറികാണുമല്ലോ.ബ്ലൊഗ്ഗനയിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിയത്.ബ്ലോഗ്ഗ് എഴുതുന്ന പുലികളുടെ സ്വപനമാണ് താങ്കൾ ഒരറ്റ പോസ്റ്റ് കൊണ്ട് നേടിയത്.ഒരു പുലി തന്നെ സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു.41th കമ്മെന്റ് എന്റെ വക. താങ്കൾ എഴുതു കമ്മെന്റ് പുറകെ വന്നു കൊള്ളും
എന്ന് ഒരു ‘comment blogger"
ബ്ലോഗനയാണ് എന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ചത്.
എന്തിനാണ് കമന്റുകള്ക്ക് പിന്നാലെ പോകുന്നത്. കമന്റുകള് പലപ്പോഴും ജനകീയതയുടെ തെളിവുകളല്ല.
പ്രവീണ് നന്നായി എഴുതുക. പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാന് ആളുകളുണ്ടാകും.
:-)
എന്നും സ്നേഹത്തോടെ
ഉപാസന
Kollam Mashe Kalakki!!
BTW ninte ella blog-um innu ottayirippil vayichu.. Sammathichirikkunnu..
Oru VKN-payyans style undu tto...ishtapettirikkunu...
ബ്ലോഗനയിൽ നിന്നാണ് ഇവിടെ എത്തിയത്. വായിച്ചപ്പോൾ തോന്നിയത് ഇതു പണ്ടു ഞാൻ തന്നെ എഴുതാനിരുന്ന പോസ്റ്റ് അല്ലെ എന്നാണ്. “ഒരോ മണിക്കൂറും കമന്റു വല്ലതും വന്നോ എന്നു നോക്കുന്ന പരിപാടി’ സത്യമാണു കേട്ടൊ.
വെറുതെ മണ്ണും ചാരിയിരിയ്ക്കുന്ന ടൈപ് മാതൃഭൂമിയുടെ താളുകൾ വരെ എത്തിയല്ലൊ. ഇതിലപ്പുറം എന്തു വേണം സന്തോഷിയ്ക്കാൻ!
Iduvare ezhudiyittulla ella blogukalil ninnum vyathyasthamayi thonni.. Nannayittundu!!
Ucharanavaykalyam mathramalla vakukal attimarichu samsaarikunnavarum nammude idayil undallo. Aashupathriku Hospathri yennum, Postaapeesennum, Naraycha ennu parayunna alukale njan kandittundu.
Mikka kuttikalum Engish Medium schoolil padichu varunnavaranu. English compulsory aayi samsaarikanam ennum schoolil karsana nibandhana undu. Chila kuttikalku Malayalam nere chovve samsaarikaan ariyilla Arinjalum English kalarthi jaada aakunnavareyum kandittundu. English Vocabulary nannaakan vendi Eng Books orupaaddu vangikodukkunnu achanammamar. Adupolethanne Malayala pusthakangulam vaangi Malayala Basha shudhiyum kuttikalku varuthanam.
Nannayittundu. thudarnnum idupolulla kidilan saadangal pratheekshikunnu.
Hi Saw this blog late.. what to say? I am seeing the long list of comments. Avasanam Raman Asari paranjathu sariyayi alle?. Sijoy told this has been selected in Mathrubhumi weekly. Congrats..Rajesh
ഇത്രേം കമന്റ് കിട്ടി രക്ഷപെട്ടില്ലേ മാച്ചു, എന്റെയൊക്കെ ബ്ലോഗ് കണ്ടു എന്നും ഞാന് നെടുവീര്പ്പിടുവാ...... ഹിഹി.....
good one keep doing :)
Post a Comment